Toneelgroep Mimicri speelde 'In de war' van Eric Chappell
Regie: Jessica Fuchs. Gezien: 5 april 2019 in
Theater Warenar in Wassenaar
Eindelijk gaat zijn vrouw Sita in haar eentje op vakantie, dus boekhandelaar Arie Feenstra hoopt dat ook hij stiekem weg kan voor een lang weekend met Liz, zijn medewerkster en geheime minnares. Maar het loopt allemaal anders: eerst krijgt Arie een jong hondje te verzorgen, dan verschijnt zijn hoogbejaarde, maar uiterst aanwezige moeder Machteld, vervolgens komt zoon Ferdi hem om hulp vragen, en dan ook nog zijn dochter Madelon: ze is weggelopen bij haar man en kan elk moment bevallen van haar eerste kind.
Het stuk speelt zich af in de jaren zeventig, het decor en de kleding is daaraan aangepast. Het geeft hierdoor de juiste toon van nostalgische oubolligheid. Dat het bij de op- en afgangen niet helemaal consequent wordt doorgevoerd is een detail.
Het is een grappig stuk hoewel dit niet altijd zo wordt uitgespeeld. Arie Feenstra wordt, enthousiast en levendig door Hans van Amsterdam neergezet en hij weet dat tot het moeizame einde knap vol te houden, chapeau. Het hele stuk blijft hij de drijvende kracht in het verhaal waarbij hij zonder blikken of blozen de meest hatelijke opmerkingen maakt. Het is een nare man die er ouderwetse leefregels op nahoudt. Deze strenge leefregels gelden kennelijk niet voor hem want hij gaat stiekem vreemd met zijn medewerkster Liz.
Het stuk bestaat uit vier bedrijven waarin het aloude recept van vergissingen, onverwacht samenlopen van omstandigheden, de opeenstapeling van problemen en uitvluchten deze komedie uiteindelijk doet uitmonden in een onversneden klucht. Moeder Machteld die ook roet in het eten komt gooien zou volgens het verhaal een uiterst aanwezig personage moeten verbeelden. Deze rol wordt niet zo sterk door Wil Borsboom neergezet. Ze blijft steken in een nukkig oud vrouwtje dat met haar lichte stemgeluid te veel op de achtergrond blijft voor het resoluut en doortastende type. Ferdi, de luie en werkloze zoon van Arie, wordt met verve gespeeld door Hans van Netburg. Ook Sita, de vrouw van Arie wordt goed vertokt door Cily Banus.
Het verschil in kleding van haar, saai en kleurloos, ten opzichte van die van Arie, kleurig en bijna frivool, was een verschil dat ik niet helemaal begreep. Een leuke vondst was dat Arie door zijn vrouw als in een soort onderdanig automatisme uit die tijd, zijn schoenen verruilde voor zijn pantoffels. Het komische effect: er ging een golf van verontwaardiging door de overwegend grijze zaal als nadrukkelijk signaal dat dit soort hiërarchische fratsen tussen man en vrouw in het hier en nu duidelijk en definitief tot het verleden behoort. De zwangere Madelon, gespeeld door Caroline van der Zalm, had wat mij betreft wat meer rekening mogen houden met haar 'zwanger zijn' tijdens haar spel; alleen een handje in de rug tijdens het lopen is dan niet voldoende. De verleidelijke Liz ten slotte, gespeeld door Carola Schwencke, was goed getypecast maar gaf te weinig blijk ingenomen te zijn met Arie en het aanstaande samenzijn in Spanje. Zij speelde mijns inziens eerder een grote kinderlijke gereserveerdheid dan de verleidelijke minnares. Dat er wat meer in de tekst met het rode potlood gewerkt had mogen worden, wordt wel vaker onderschat bij wat oudere stukken. In het genre een onderhoudende maar wat lange voorstelling van een potentieel goed gezelschap.
Gerard Nelck (recensent Haghespel).
Mimicri niet “in de war” in Warenar.
Het afgelopen weekend speelde Mimicri met veel succes en voor een volle zaal de komedie “In de war” van Eric Chappell.
Boekhandelaar Arie Feenstra hoopt een korte vakantie van zijn vrouw te gebruiken om een lang weekend op pad te gaan met zijn minnares.
Zoals te verwachten in een komedie gaat alles anders dan verwacht. Arie moet oppas regelen voor een jong hondje. Tot overmaat van ramp verschijnt plotseling zijn uiterst aanwezige moeder. De hulptroepen die Arie laat aanrukken, zijn zoon Ferdi, die zelf verzorging nodig heeft, vanwege een gecompliceerde enkelbreuk en zijn hoogzwangere dochter Madelon maken het alleen maar ingewikkelder.
De kracht van het toneelstuk is, dat naast de zeer vermakelijke chaos, we gedurende de avond een openhartig inkijkje krijgen in de familiegeschiedenis en de karakters van de familieleden.
Dat maakt dat deze komedie het niveau van een klucht duidelijk overstijgt.
Het publiek had het duidelijk naar de zin en dat liet het gedurende de avond voortdurend blijken. De betrokkenheid van de toeschouwers stimuleerde Mimicri om het onderste uit de kan te halen.
Hans van Amsterdam schitterde als Arie. Wat een energie en tekstvastheid. Hij gooide zijn hele hebben en houden in de strijd. Verbaal, non verbaal en zo nodig het hele lijf werd ingezet.
Zo’n dominante aanwezigheid vraagt natuurlijk enige terughoudendheid van de andere spelers. Moeder Machteld, weer een juweeltje van Wil Borsboom, verraste door ingetogen spel en scherpzinnige waarnemingen en vileine teksten.
Hans van Netburg als zoon Ferdi en Caroline van der Zalm als dochter Madelon fileerden op subtiele wijze de dominantie van hun vader. Anderzijds slaagden zij er ook om de gevoelens van genegenheid uit te beelden.
Carola Schwencke speelde op overtuigende wijze de vamp die Arie volledig uit balans bracht.
Moeder Sita, gespeeld door Cily Banus, bleek toch wat minder doorsnee dan zij op het eerste gezicht leek.
Kortom weer een avondje zeer onderhoudend toneel van hoge kwaliteit. Het decor, beschikbaar gesteld door LEV lifestyle, maakte het geheel compleet.
Henk IJsselsteijn.